życie
Bolesława Maria Lament

03.07.1862
URODZIŁA SIĘ
w Łowiczu w rodzinie Marcina i Łucji Cyganowskiej.

17.07.1862
ochrzczona
w kościele parafialnym Świętego Ducha.

29.10.1905
Założyła zgromadzenie
sióstr Misjonarek Świętej Rodziny w Mohylewie nad Dnieprem.

1907 – 1921
Działała w Petersburgu
prowadząc sierociniec, zakładając szkoły i gimnazja.

1922
Przeniosła się do Polski
Pierwszym miejscem pracy stało Chełmno na Pomorze.

1924
Zorganizowała dom nowicjatu
w Piątnice koło Łomży.

04.05.1925
Przyjęta na Audiencji przez papieża piusa XI
który udzielił zgromadzeniu swoje błogosławieństwo.

1926
ustanowiła dom główny i nowicjat
w Ratowie. Zgromadzenie posiadało już placówki w Chełmnie, Pułtusku, Brześciu, Ratowie, Ostrołęce i Prużanie; miało opracowane konstytucje, liczyło znaczną ilość młodych sióstr.

12.08.1935
zrzekła się z urzędu Przełożonej generalnej
w wieku 73 lat. Przybyła do Białegostoku, zorganizowała tam dwa przedszkola, kursy krawieckie, szkołę zawodową i jeszcze trzy nowe placówki sióstr.

1941
Obezwładniona paraliżem
spędziła ostatnie pięć lat życia, obejmując swoją modlitwą sprawy Kościoła i ofiarując cierpienie w intencji zjednoczenia chrześcijan. w tym czasie ukończyła opracowanie duchowego komentarza do konstytucji zgromadzenia.

29.01.1946
Zmarła w opinii świętości
Przygotowana na śmierć, patrzyła na nią jako na wypełnione miłościom spotkanie z Bogiem.

05.06.1991
beatyfikowana
przez Jana Pawła II w Białymstoku podczas jego IV pielgrzymki do Polski.
