Sanktuarium w Białymstoku
ul. Stołeczna 5
15-879 Białystok
tel. (0 85) 718 84 64
Dom powstał na skutek darowizny Aleksandry Puchłowskiej, która wstąpiła do Zgromadzenia i ofiarowała posesję zabudowaną dwoma drewnianymi domkami. Za zgodą biskupa Romualda Jałbrzykowskiego dom został kanonicznie erygowany w 1936 roku. Została tu założona kaplica pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego, której otwarcie nastąpiło w listopadzie 1937 roku. W tym domu zamieszkała m. Bolesława Lament, która stąd kierowała pracami sióstr w Białymstoku. W latach 1946-1948 mieścił się tu nowicjat zgromadzenia.
Dom zakonny przy ulicy Stołecznej 5 od 1959 roku był nękany przez władze administracyjne, które chciały zabrać siostrom ich posesję, a domy wyburzyć. Zamiar ten tłumaczono planami urbanistycznymi miasta. W związku z tym siostry wielokrotnie odwoływały się do Prezydium Miejskiej Rady Narodowej i Ministerstwa Urbanistyki w Warszawie. Pisma kierowano też do Kurii Arcybiskupiej w Białymstoku, którą proszono o pozwolenie na wybudowanie nowego domu ze względu na to, że tu spędziła ostatnie lata życia i zmarła Założycielka Zgromadzenia m. Bolesława Lament. Idea budowy domu w Białymstoku przy ul. Stołecznej 5 została zrealizowana w latach 1982-1991.
Dnia 25 VIII 1987 roku nastąpiło otwarcie domu Matki Założycielki jako pomnika wdzięczności za jej ofiarę świętego życia. Nastąpiło to w 50-lecie założenia tego domu przez m. Bolesławę Lament. Uroczystego poświęcenia kaplicy i domu dokonał ks. bp Edward Kisiel Administrator Apostolski Archidiecezji w Białymstoku. Erygował też Drogę Krzyżową i odprawił pierwszą Ofiarę Eucharystyczną w nowo pobudowanej kaplicy. W roku 1990 przebudowano kaplicę, powiększając ją na przyszłe sanktuarium. Dnia 11 maja 1991 roku ks. bp Edward Kisiel dokonał poświęcenia ołtarza w nowym sanktuarium.W czasie IV Pielgrzymki do Ojczyzny Ojciec święty Jan Paweł II dnia 5 czerwca 1991 roku beatyfikował m. Bolesławę Marię Lament.
Następnego dnia po beatyfikacji, 6 czerwca 1991 roku, w nowo wybudowanej kaplicy ku czci bł. Bolesławy, koncelebrowaną Mszę świętą o bł. Bolesławie odprawili: abp Tadeusz Kondrusiewicz, administrator apostolski Moskwy i bp. Aleksander Kaszkiewicz ordynariusz Grodna wraz z 20 kapłanami duszpasterzującymi na terenach Rosji i Białorusi. Po Mszy Świętej i oddaniu czci relikwiom wyruszyła z relikwiami piesza pielgrzymka do Grodna. W ciągu dwóch tygodni dziewięcioosobowa grupa sióstr, mikrobusem seminaryjnym z Grodna, pokonała trasę 3 tysięcy kilometrów nawiedzając wspólnoty parafialne katolików żyjących w rozproszeniu na Białorusi. Były to międy innymi parafie: Lida, Mińsk, Bucław, Głębokie, Parafianowo, Udział, Połock, Witebsk, Orsza, Mohylew, Bobrujsk, Homel, Mozyr, Pińsk, Łahiszyn, Słonim, Nowa Mysz, Baranowicze, Nowogródek, Holszany, Boruny, Oszmiana oraz Wilno i Ejszyszki na Litwie.
Od 1991 roku dom ten jest Sanktuarium błogosławionej Bolesławy Lament, odwiedzane przez pielgrzymów i wycieczkowiczów ze Wschodu: z Białorusi, Estonii, Litwy, Łotwy, Ukrainy, z Krymu; ludzie różnych wyznań: katolicy, prawosławni, protestanci, luteranie, muzułmanie. Działalność domu nabrała charakteru unikalnego. Dom jest otwarty na nowe zadania zgodnie z potrzebami Kościoła i Zgromadzenia. Stał się ośrodkiem skupiającym rozmaite wspólnoty religijne z Białegostoku na spotkaniach, rekolekcjach, skupieniach.
Dnia 14 listopada 1991 roku miało miejsce przeniesienie relikwii bł. Bolesławy z katedry białostockiej do Sanktuarium na Stołecznej 5 w uroczystej procesji, którą poprowadził abp Kazimierz Świątek z Pińska na Białorusi, przy udziale licznego duchowieństwa, sióstr zakonnych i wiernych Białegostoku i okolic.